Að búa með fíflm.

 Mikið hlítur það að vera þreytandi fyrir sprenglærða háskólaspekinga að lifa í landi með slíkum idiótum sem íslenskur almúgi er.

Í kvöld var í Speglinum á Ríkisútvarpinu (í tilefni af vaxtabreitingadegi Seðlabankans) sagt frá bréfi sem þeir þar á bæ fengu frá einhverjum aula. Einhvað var maðurinn óhress með vextina sem okkur almúganum er skammtaður (ath að stór fyrirtæki og betur settir einstaklingar eru löngu búnir að færa viðskipti sín til útlanda) og nefndi sem dæmi hækkunina á húsnæðisláninu sem hann er að reyna að borga af með daglegu striti sínu.

Vegna málsins kölluðu Spegilsmenn til speking frá Háskólanum sem gat nú ekki skilið hvað fíflið var að pípa.

Í svona málum má ekki gleyma aðal atriðinu sagði spekingurinn. Jú sjáðu hvað íbúðin hefur hækkað mikið á sama tíma. Eignamyndunin hefur verið mun meiri en hækkun skulda á sama tíma!

Þar höfum við það. Við sem vorum svo heimsk að halda að við værum bara að borga af kofa yfir hausinn á fjölskyldunni og orðin frekar þreitt á að Seðlabankinn hækki vextina á lánunum ( til þess að refsa okkur fyrir þenslumyndandi bruðl þeirra sem eru að framkvæma fyrir innflutt fé) við erum sem sé bara á grænni grein.

Við erum að fjárfesta í eignamyndun.

Mikið líður mér betur, nú get ég sofnað sæll.