Enn um efnahagsmálin.

Þá er nú líklega tími til kominn að fárast meira yfir miður bjartri framtíð efnahags þjóðarinnar. Frá því ég tjáði mig síðast hefur margt skondið og skemmtilegt gerst, fátt upplífgandi, og ekkert sem greiningadeildir bankanna spáðu fyrir.

En svona tímaleysi kemur þegar maður er upptekinn við vinnu. Ég hef komist að því að vinnan tekur frá manni allan tíma sem annars væri hægt að nota til skemmtilegri hluta, eins og t.d að skemmta sér yfir ástandinu í efnahagsmálunum. Þeir sem eru viðkvæmir verða bara að hafa mig afsakaðan, ég get ekki orðið annað en hlegið að þessum skrípaleik. Og það þó svo erlenda gjaldeyrislánið mitt hafi hækkað um 18%, bara frá áramótum. (tek það fram að þetta er ekki margra milljóna húsnæðislán, og gerir ekki útaf við mig hvort eð er)

En hvernig er annars staðan?

Hlutabréfin hafa haldið áfram að lækka. Skuldatryggingaálag íslensku bankanna hefur haldið áfram að hækka. Íslenska krónan er byrjuð að falla. Lánshæfismat þjóðarinnar versnar. Vöruverð er byrjað að hækka. Verðbólgan er farin af stað og byrjuð að éta upp allar nýju launahækkanirnar. Húsnæðið byrjað að lækka í verði, það litla sem selst, og eflaust fylgja á eftir hjólhýsin, sumarbústaðirnir og allar hinar græjurnar sem keyptar voru á lánum.

En þá er gott að geta gengið að allavega einu vísu. Greiningadeildir íslensku bankanna halda áfram að spá þvælu.

 Og hvað gera stjórnvöld og forráðamenn bankanna? Ekki neitt? jú jú.

 Geir heimsækir Nasdaq, Seðlabanki Davíðs gætir að trúverðugleika sínum og Solla flýr til Afganistan, telur líklega að það verði friðvænlegra þar næstu misseri. Tveir ungir "frjálshyggjupostular" skrifa heilsíðu grein í blað þar sem þeir tiltaka hvað Ríkið eigi að gera til að bjarga málunum. Kannski þeir hefðu sótt um ritlaun frá Ríkinu, væru þeir ekki á launum þar fyrir. Og formaður bankaráðs Seðlabankans skrifar blaðagrein, um Biblíuþýðingu, eins og Sveinn bloggfélagi minn bendir svo skemmtilega á í sínu bloggi.

Sigurður Einarsson breytir "upplýsingaútrásinni" sem ákveðin var fyrir skömmu, í skammarræðu í Kaupmannahöfn þar sem þeir örfáu blaðamenn sem nenntu að mæta voru að springa úr hlátri. Svo sitja þeir allir félagarnir, bankastjórarnir, saman á fundi vestur í USA og upplýsa þarlenda fjárfesta um dásemdir íslenska efnahagslífsins. Daginn eftir hækkar skuldatryggingaálagið. 

 Ég held að þeir kumpánarnir ættu bara að slá "upplýsingaútrásina" af. Eftir hvern fundinn versnar ástandið. Íslenskur banki sem í haust staðhæfði að þeir væru ekki í neinni hættu vegna bandarískra skuldabréfavafninga eru nú skyndilega orðnir hluthafar í sjóði sem á sjóð sem á sjóð sem er að fara á hausinn af því að fólkið sem platað var í húsbréfapókerinn þar vestra vill  fá peningana sína strax. Við munum aldrei tapa nema 2,5 miljörðum tilkynnir upplýsingafulltrúinn. Lætur ógert að upplýsa hvaða áhrif tapið kæmi til með að hafa á eiginfjárstöðu bankans. 

En einhver glæta hlýtur að sjást. Jú það er farið að rofa til hjá einhverjum greinandanum úti í heimi sem nú hefur uppgötvað að líklega sé ekki bara um lausafjárkreppu banka að ræða heldur gæti verið um að ræða greiðslugetu vanda hjá almenningi. Það var og. Betra seint en aldrei.

Þegar við verðum búinn að viðurkenna vandann, þá meina ég okkur Íslendinga, það er að við höfum einfaldlega eytt langt um efni fram undanfarin ár, höfum haft bjálfa við stjórnun peningamála þjóðarinnar og áttum okkur á því að bankaútrásin skilaði okkur engu nema skuldum, þá og fyrst þá verður hægt að fara að takast á við verkefnið.

Þetta hef ég margreynt. Þegar báturinn er kominn upp á skerið þýðir ekkert að djöflast með skrúfuna afturábak og áfram á fullri inngjöf. Allra síst þegar helvítis skrúfan nær varla ofan í sjó lengur. Þá er betra að sparka bara geðillskulega fast í þilið og bölva hressilega, en drattast svo í að gera vitlegar ráðstafanir til að ná honum niður af skerinu.

Það verður að horfast í augu við orðinn hlut og fara að gera ráðstafanir strax. Við verðum að losna undan áþján íslenskra stjórnmálamanna, engir þeirra hafa getað stjórnað efnahagsmálunum í áratugi. Það þarf að sækja um aðild að EURO myntbandalagi strax, þó það kosti Sambandsaðild. Þangað til þarf að fasttengja krónuna við EURO. Það þarf að moka út úr Seðlabankanum og  selja húsnæðið, það er á góðum stað og vel byggt.

Persónulega vil ég moka krónubréfunum út úr landinu strax á morgun. Þó það kosti að EURO fari í 160 krónur eða meira, hún fer þangað hvort eð er á endanum. Það er bara best að taka skellinn strax. Ég er orðinn leiður á að aðal útflutningsvara þjóðarinnar séu vextir.

Undanfarið hef ég verið hugsi um hvort olíuhreinsunarstöð og álver í Helguvík gætu hjálpað okkur í gegnum kreppuna en veit þó ekki hvort það væri ráðlegt. Slíkar framkvæmdir kalla á innflutning og miklar fjárfestingar. Byggingatímann yrði að nota af mikilli yfirvegun til að takast á við timburmenn síðustu stórframkvæmda. En það getur íslensk þjóð ekki, hún færi strax á fyllirí aftur.

Því hef ég betri lausn. Við eigum auðlindina sem gerði okkur að ríkustu þjóð í heimi á 80 árum. Setjum á fastan 200 þús tonna ársafla í loðnu til næstu ára og veiðum hana eingöngu í dýrustu manneldisafurðirnar. Leyfum þorskinum að éta restina.

Setjum svo á 350 þús tonna þorskkvóta til sama tíma. Ég hef engar áhyggjur af því að við eigum ekki inni fyrir því, þó svo að Hafró hafi verið að úthluta síðustu þorskunum í 20 ár. Þeir munu hvort eð er verða í sama hlutverki næstu 20 árin.

Kosturinn við þessa innspýtingu í efnahagslífið er að það þarf ekki að fjárfesta eina krónu til að ná markinu. Sá floti sem við höfum í dag nær þessum afla auðveldlega án nokkurs aukakostnaðar.

Það getur verið  jafn dýrt að forðast þorsk og að eltast vil þorsk.

 

Neikvæðar horfur

Athugasemdir

[Hagbarður, 16.3.2008 kl. 11:10]

Góð grein! Með þeim betri sem ég hef lesið um þessi mál lengi.

[Sveinn hinn Ungi (IP-tala skráð) 16.3.2008 kl. 19:37]

Ég held einmitt að þessar hugmyndir um að redda málunum með álverum og olíuhreinsunarstöð muni ekki leysa nokkurn vanda.

Vandinn liggur í gríðarlegum skuldum almennings og greiðslugetan mun ekki standast hjá ákveðnum hluta. Strax og atvinnuleysi gerir vart við sig mun þessi vandi verða augljós, en okkar stjórnmálamenn sjá aldrei meira en viku fram í tímann þannig að það er borin von um að þeir fatti þetta fyrr en í haust.

[Sveinn hinn Ungi (IP-tala skráð) 21.3.2008 kl. 11:39]

Ríkisstjórnin virðist vera algerlega frosin. Vandamálin hrannast upp en þau tala um að allt sé í fína.

Er ekki frá því að evran fari í 160 kr  eins og þú segir. Ætli það þurfi á endanum ekki að koma opinber stuðningur við þá sem hafa tekið lán í erlendri mynt og keypt húsnæði sem mun falla í verði.